Geschreven door Anneke van Heusden
De eerste schoolperiode afgesloten, met goed resultaat trouwens.
Het is een periode van wennen geweest en het vinden van een nieuw ritme. Dit gold niet alleen voor mezelf, maar ook voor mijn gezin. Deze studie kan ik trouwens niet voltooien als mijn gezin niet achter me staat. Het is een investering van ons allemaal.
Balans stond en staat in deze periode centraal en is voor mij zeker wel het jeukwoord in deze nieuwe rol als vrouw-moeder-student-werknemer. Een super kwetsbare combinatie, maar dat jeukwoord is hierin de spil.
Het beroep op mij is soms erg hoog en zorgt ervoor dat ik voor langere periodes ‘aan sta’ en omringd ben door continue prikkels.
My life is in perfect balance
Dit kan mij uit - en daar is ‘ie weer – balans halen, want mijn copingmechanische om prikkels te balanceren is mijn energie omhoog te brengen. Dit vertaalt zich in de praktijk in wat drukker gedrag en vooral meer plezier maken, want lachen is pure energie. Dit copingmechanisme kan trouwens enorm vermoeiend zijn.
Conclusie: meer ‘me-time.’
Me-time was altijd al noodzakelijk, maar moeizaam te realiseren in mijn privé leven en zonder mijn studie, maar nu des te noodzakelijker mét mijn studie. Als ik ergens ga verbeteren de komende periodes, dan is het wel hierop: tijd creëren voor mezelf, alleen.
Lekker opladen met een boek en een bakkie thee op de bank of wandelen met de hondjes in het bos.